Shirion skrzywił się. Nie spodziewał się, że wrócisz tak szybko. Zapytany o cenę pieśni lawiny, podrapał się mądrze po brodzie i chrząknął 2 razy.
- 400 $ starczy.
- No panie, a co ze zastosowaniem?
- cóż... - Danceny zmrużył oczy i spokojnym krokiem udał się na zaplecze alchemicznego sklepu. Po chwili zaczęły dobiegać z niego dziwne odgłosy, coś jakby połączyć odgłosy obdzierania ze skóry z ostrym brzęczeniem metalu. Alchemik wrócił po kilku minutach i trzymał w ręku jakąś dziwną, magiczną kulę, która lewitowała w powietrzu.
- Pan Golly, tak?
- Owszem.
- Weź pan sobie tą kulę i...
- i ?
- Meh, miałem być miły i uczynny. No dobra, Shirion, ostatni raz. Weź się chłopie w garść... - mówił sam do siebie. - No to tak... To słynna zaklęta kula, pochodząca z samego Elysium, zwana potocznie Kulą.
- Ładna nazwa.
- Nieprawdaż? - uśmiechnął się. - Kula pozwala samemu odczytać zastosowanie zaklęć, których chce się wyuczyć.
- Ciekawie.
- Tylko jeden haczyk jest. Nowicjusze w odczytywaniu zastosowań czarów mogą popełniać błędy, toteż, aby się nie rozczarować, proponowałbym przyjść z tym odczytem (którego pan sobie wcale nie wymyśli jak coś) do mnie, a ja go ewentualnie skoryguję. To co, pasuje?
- Może być. A i jeszcze takie jedno pytanie. Ponoć zajmuje się pan również tworzeniem run do zaklęć lodowych kreacji.
- Ja?! - oburzył się. - Kto panu takich bzdur naopowiadał...?
- Mam wrażenie, że wygląd Van Slotha wdaje się panu we znaki.
- Heheh...
- Dobra, to zna się pan na tym?
- Golly, zadałeś mi właśnie pytanie w stylu: "Potrafi pan opisać każdą cząstkę organiczną na świecie?". Potrafić potrafię, ale pytaj o konkrety. Powiedz o jakie konkretnie czary Ci chodzi. Magia kreacji jest jak morze, jest długie, duże i głębokie, a według fanatyków, ciągnie się do kresów tego świata.
