1. Ridlak (alias Ciacher-Macher) Ununhex
2. Czarodziej.
3.
4. Jest daleko spokrewniony z Barandalfem, a cała rodzina mogłaby robić za obszerne zoo, niewiele więcej wiadomo o jego pochodzeniu. Śpi zawsze w pozycji do góry nogami, zawiesiwszy się na żyrandolu. Na pierwszy rzut oka sprawia słuszne wrażenie osoby nieobliczalnej: zielone oczy ze źrenicami jak u kota często zezują na rozmówcę. Poza znajomościami trafił na Uniwersytet dzięki swoim... nietypowym zdolnościom. Jest w stanie nawet bez różdżki wyczarować rozmaite placki i ciasta pstryknięciem pazurów. Czasem zwyczajnie omija reguły magii i fizyki, bo nie uważa lub jest zbyt podniecony, by zwracać na nie uwagę (np. zamiast uderzyć w nie zauważoną przez niego latarnię, po prostu przechodzi na wylot.) Zdarza mu się to tylko wtedy, gdy zapomina, że to niemożliwe, zatem często nie może tego dokonać akurat wtedy, gdy tego mu akurat potrzeba. Burektor uważa, że to oznaka potężnej mocy, być może potężniejszej od zwykłej magii. Barandalf raczej był za tym, że wszechświat tak bardzo się boi tego wpół szalonego kreta, że gdy ten przestaje uważać, usilnie udaje, że Ridlak nie istnieje. Przezwisko ,,Ciacher-Macher" wzięło się od umiejętności wyczarowywania wypieków (oraz od niezrozumiałego pociągu Ununhexa do walki za pomocą piły mechanicznej). IQ wysokie, aczkolwiek patrząc na plamę z atramentu na kartce widzi tylko różowe króliczki z wspomnianymi piłami mechanicznymi, tnące się w walce. Jego ulubionym daniem są babeczki nadziewane ogórkami konserwowymi.
5. Kret w 77%. Cała reszta to DNA kameleona, nietoperza, jednorożca i, bardzo niemiło, feniksa. Nigdy nie wiadomo, czy nie nastąpi spontaniczny samozapłon, choć dotąd się to nie stało. Ale jest na tyle kretokształtny, by go zakwalifikować do tego gatunku.
6. Dochodzi 20 pkt statystyk za 7 lvl postaci - statystyki po rozdaniu tych punktów są podane w nawiasie.
Inteligencja: 2 (12)
Siła : 1 (2)
Kondycja: 1 (3)
Zręczność : 1 (8)
7. 7 lvl
8. Droga chaosu.
9. Dziwne upodobania do pił mechanicznych i wszystkiego, co ma więcej zębów niż szarych komórek. Uważa, że dobre ciasto/placek/inny wypiek to klucz na całe zło tego świata i pierwszorzędna metoda radzenia sobie z dowolną przeszkodą (drugorzędna to przywołanie armii mięsożernych króliczków z piłami mechanicznymi). Znajduje swoistą przyjemność w pakowaniu się w kłopoty.
